Cesarstwo Bizantyjskie

Cesarstwo Bizantyjskie, Bizancjum (gr. Βασιλεία των Ρωμαίων) - mikronacja nawiązująca do realowego Bizancjum i państw krzyżowych, położona w południowo-wschodnim Vaarlandzie. Powstało 28 listopada 2018. Dawniej graniczyło z Rodosją. Jego adres internetowy to http://www.bizancjum.darmowefora.pl/index.php

Historia

Bizancjum powstało w listopadzie 2018 r. Od tego czasu stoczyło już liczne wojny z buntownikami i muzułmanami, z których najważniejsza była zwycięska próba odzyskania Ziemi Świętej, przedsięwzięta w sierpniu 2019 r. i trwająca do końca września.Z innych kampanii należy wymienić zwłaszcza przegraną wojnę z Maurami o Sycylię, Afrykę i Hiszpanię w 2020 r.

Władze

Cesarstwo Bizantyjskie jest monarchią absolutną. Głową państwa jest cesarz Jan I Bizantyjski, rezydujący w Pałacu Porfirogenetów w Konstantynopolu. Domestikosem jest Maurycy Orański. Istnieją też Ministerstwo Wniosków i Zwoi Skarbowych oraz Wielki Skarbiec w Pałacu Artemizjońskim.

Podział administracyjny

Cesarstwo pod względem administracyjnym dzieli się na sześć temów:

Θέμα των Ανατολικών - tem Anatolikon (zachodnia i środkowa Azja Mniejsza)
Θέμα των Αρμενιακών - tem Armeniakon (wschodnia Azja Mniejsza, Armenia)
Θέμα της Ελλάδος - tem Hellady (Grecja kontynentalna, Macedonia, południowy Epir, zachodnia Tracja)
Θέμα Δαλματίας - tem Dalmacji (Dalmacja, Serbia, Bośnia, północny Epir)
Θέμα της θάλασσας - tem morski (wyspy Morza Śródziemnego)
Θέμα Θράκης - tem Tracji (Tracja i Bułgaria)

Czasami cesarz nadaje też obywatelom namiestnictwo nad jednym z miast, które w praktyce wraz z okolicznymi terenami staje się jego własnością, i tak np. Zakon Krzyżacki jest właścicielem Cypru, a Gagik Bagratyda - miasta Edessa.

Cesarstwu podlegają też następujące państwa lenne:

Królestwo Jerozolimy - królem jest Maurycy Orański
Królestwo Antiochii - królem/księciem jest Baldwin de Hauteville
Hrabstwo Aszkelonu - hrabią jest Hugo de Payns
Hrabstwo Trypolisu - hrabią jest Jaxa Gryfita
Hrabstwo Tyru - hrabią jest Joahim von Ribertrop

Relacje międzynarodowe

Cesarstwo Bizantyjskie zostało uznane przez Republikę Bialeńską (19 V 2019), Rzeczpospolitą Obojga Narodów (17 IX 2019), Księstwo Sarmacji (16 XI 2019), Palatynat Leocji (18 II 2020), Państwo Kościelne Rotria (konkordat 16 III 2020) i Królestwo Skarlandu (8 X 2020) (pogrubioną czcionką zaznaczono państwa, z którymi zawarto umowy międzynarodowe). Cesarstwo uznawało też Demokratyczną Republikę Rzymu, a po jej zjednoczeniu z Baradem - Republikę Voxlandu. Późniejsi spadkobiercy tego kraju (Królestwo Voxlandu i Zjednoczone Państwo Voxlandu i Westlandu) nie starały się o oficjalne uznanie przez Bizancjum, skutkiem czego kontakty dyplomatyczne nie były utrzymywane. Cesarstwo posiada ambasadę w Rotrii. Brało udział także w Kongresie Mikronacji w marcu i kwietniu 2020 r. w Rzeczypospolitej Obojga Narodów.

Ludność

Cesarstwo jest zamieszkane przede wszystkim przez Greków, zwanych też Rzymianami, Łacinników, Ormian, Słowian Południowych i wiele innych, pomniejszych nacji. Obecnie liczy ok. 5 aktywnych forumowiczów.

Religia

Początkowo Bizancjum było krajem prawosławnym, ale 23 I 2019 roku przyjęto, nie bez oporów ludności, grekokatolicyzm będący w jedności z Rotrią. Wkrótce utworzono jezuickie Konstantynopolskie Opactwo Terytorialne, w którym sprawowano liturgię w rycie welijskim, a którego opatem był ks. Silvestro Silwanelli SJ Boską Liturgię odprawiono tam jednak tylko raz, 5 III 2019. Od tego dnia przez długi czas Opactwo pozostawało nieobsadzone. W styczniu 2020 r. trwały w Konstantynopolu intensywne modlitwy wiernych o nowego duszpasterza. Pod koniec tego miesiąca opiekę nad Opactwem przejął ks. Taddeo von Hippogriff-Piccolomini SJ, a 20 III, wkrótce po zawarciu konkordatu, powstała Diecezja Konstantynopolitańska, której biskup nosi tytuł Prymasa Bizancjum, natomiast Konstantynopolskie Opactwo Terytorialne podniesiono do rangi prałatury. Biskupem Konstantynopolitańskim, a zarazem ordynariuszem prałatury został mianowany Adalbertus Pronobis von Hippogriff-Piccolomini SJ. Za jego czasów nastąpił w Bizancjum okres latynizacji.

Mimo przyjęcia Unii przez państwo i większość mieszkańców Cesarstwa, część ludności pozostała przy schizmie, buntując się niekiedy przeciw zjednoczeniu z Rotrią. Ich duchowym przywódcą jest patriarcha Konstantynopola Aleksander, któremu podlega siedmiu arcybiskupów (Synopy, Edessy, Raguzy, Trapezuntu, Jerozolimy, Aten i Patras) oraz diecezja Smyrny. Wspólnota nosi nazwę Bizantyjskiego Kościoła Prawosławnego. Pozostałe dwie stolice patriarsze na terenie Cesarstwa (Antiochia i Jerozolima) pozostają nieobsadzone, a ich struktury praktycznie przestały istnieć wskutek przyjęcia unii przez duchowieństwo i wiernych.

W Cesarstwie działają trzy zakony: Towarzystwo Jezusowe (praktycznie nieaktywne), Zakon Krzyżacki i Zakon Templariuszy (bez oficjalnego zatwierdzenia przez Kościół Rotryjski).

Oświata

W Cesarstwie istnieją Wielka Uczelnia Rycerska oraz Akademia Konstantynopolska, jednak w praktyce nie funkcjonują.

Ważniejsze miasta

Konstantynopol
Jerozolima
Synopa
Edessa
Akka
Raguza